Build a sandcastle [Ashley]

Jennifer schepte wat zand in de emmer, stampte het nog extra hard aan, en zette hem toen ondersteboven op het zand. Drie andere torens stonden er al, dit was de laatste. Jennifer keek tevreden naar haar werk, het zandkasteel was nog lang niet klaar, maar de torens waren best goed gelukt, vond ze. Ze zette zich recht en pakte een kleine, plastieken schop. Tussen de muren maakte ze grote hopen zand, die ze daarna met haar handen verder afwerkte. Het kasteel kreeg nog een gracht, mét loopbrug, en natuurlijk niet te vergeten, een rood vlaggetje op de toren. "Ashley! Kom eens kijken!" riep ze enthousiast naar haar zusje.

Gillend sprong ze over het schuim. Het schuim ging weer terug naar de zee en ze stapte er nét in. "Ashley! Kom eens kijken!" Ze keek om en zag Jennifer voor een hoop zand zitten. Boven op de hoop stond een roos vlaggetje. Ashley rende er heen en plofte naast haar zusje neer. Het was een kasteeltje geworden. Het had mooie torentjes en een gracht. Er zat een loopbrug bij die Ashley best knap vond gemaakt. "Mooi." Zei ze. Ze rende naar de zee en begon mooie schelpen op te rapen. Even later gooide ze een stapeltje met schelpen naast Jennifer neer. "Hier. Dan word het kasteel nog wat mooier. Zal ik helpen?"

Ashley liep naar haar toe en ging naast haar op het zand zitten. "Mooi." zei ze. Het was misschien niet veel, maar Jennifer was erg blij over het compliment. Op een van de torens was wat zand afgebrokkeld, en ze stond recht om het te herstellen. Toen ze zich omdraaide zag ze haar zus naar de zee rennen, en even later met een handje vol schelpen terugkomen. "Hier. Dan word het kasteel nog wat mooier. Zal ik helpen?" Jennifer bekeek de schelpjes één voor één. Het waren erg mooie, helemaal rond. "Goed idee!" antwoordde Jennifer enthousiast. Voorzichtig pakte ze een schelp, en drukte hem in de zandmuur.

"Goed idee!" Voorzichtig drukte Jennifer het schelpje in de muur. Ashley pakte er twee en legde ze allebei naast de loopbrug. Ze bekeek de gracht, er zat geen water in. Dus pakte ze een emmer en liep naar de zee, ze zorgde er voor dat het emmertje bijna vol was en sleurde het terug naar het kasteel. Voorzichtig goot ze het water in de gracht. Ze liep weer naar de zee en haalde nog wat water was. Toen ze terug kwam was de gracht leeg.. "Hé, waar is het water!?" Riep ze verontwaardigd.

Samen duwden ze enkele schelpjes in de muur. Plots stond Ashley op, en liep richting de zee. Pas toen ze terugkwam zag Jennifer dat ze een emmer water vast had. Ashley goot het voorzichtig in de gracht, en liep terug naar de zee op nog meer water. Eén voor één drukte ze alle schelpjes in de muur, tot ze allemaal op waren. Jennifer wou juist om nieuwe gaan toen ze de stem van haar zusje achter haar hoorde. "Hé, waar is het water!?" Ze keek richting de gracht, al het water was zomaar verdwenen! "Hoe kan dat nu? Ik zat er de hele tijd naast!"

"Hoe kan dat nu? Ik zat er de hele tijd naast!" Ashley plofte op haar knieën neer en drukte in het zand, het was nog nat. Maar er zat geen water onder. Ineens keek ze op. "Heb jij het gedaan?.." Onderzoekend bekeek ze haar zusje, maar ze kon niks vinden waar Jennifer het water in kon stoppen.

"Heb jij het gedaan?.." vroeg Ashley onderzoekend aan Jennifer. "Natuurlijk niet!" protesteerde die woedend. "Alsof ik dat zou doen!" Boos staarde ze naar de emmer met water die haar zusje had gehaald. Hij was nog maar halfvol, maar er zat nog genoeg water om de gracht opnieuw te vullen. In haar hoofd vormde zich een plannetje. Aarzelend stelde ze het aan Ashley voor. "Als we er nu eens opnieuw water in doen? En dan kijken we samen naar het water zodat niemand het kan wegpakken." Jennifer legde de nadruk op samen, nog steeds kwaad over de beschuldiging van haar zusje.

"Natuurlijk niet!" Jennifer keek haar boos aan. "Alsof ik dat zou doen!" Nou ja zeg. Dat kon zij toch ook niet weten! "Als we er nu eens opnieuw water in doen? En dan kijken we samen naar het water zodat niemand het kan wegpakken." Samen zei ze duidelijker dan de rest. Nors kiepte Ashley het emmertje om en staarde naar het water. "Zie je, er gebeurd niks!" Riep ze al na één seconde. Maar al snel leek het of het water minder werd. Samen met het water vaagde de boze blik op haar gezicht weg. "Het verdwijnt gewoon.." Stamelde ze.

Jennifer kiepte het emmertje in de gracht. Jennifer kon aan haar gezicht zien dat zij ook boos was. "Zie je, er gebeurd niks!" riep ze nors. "Wacht!" fluisterde Jennifer terug. Langzaamaan daalde het water in de gracht. "Het verdwijnt gewoon.." Samen keken ze verbijsterd naar het water. Een klein bodempje lag nog op de bodem, en even later zelfs niets meer. "Waar is het water nu naartoe?" murmelde ze onthutst.