Smart me [& Melissa]

"Alleen vanochtend." Noa haalde haar schouders op. Blijkbaar had ze ook dorst, want ze dronk nog wat water uit de cactus. "Wacht." riep Melissa. Ze rommelde van in haar rugzak en haalde er even later een gedeukte, blauwe drinkbus uit. "Hier." Ze stak hem uit naar Noa.

"Wacht!" Wow, dat was wel een beetje overdreven. Noa keek op en veegde haar mond af met haar arm. Melissa* rommelde wat in haar rugzak en stak een blauwe drinkbus met allemaal deuken naar haar uit. "Hier." Aha.. Ze had er dus geen problemen mee als Noa er van dronk. Dankbaar pakte ze het aan en klokte wat water achterover. Ze dronk de bus bijna halfleeg. "Bedankt." Ze gaf het weer terug.

*Weten ze elkaars naam al?

Dankbaar pakte Noa de drinkbus aan. "Bedankt." Ze dronk de drinkbus halfleeg, maar Melissa vond het helemaal niet erg. Ze was gewoon blij dat ze Noa had kunnen helpen, en bovendien had ze nog een extra drinkbus. Melissa stopte de drinkbus terug in haar rugzak en deed hem om. "Vind je het goed als we daar picknicken?" Ze weeg richting een groepje palmbomen, met wat schaduw en gras.

jup =)

"Vind je het goed als we daar picknicken?" Noa knikte en liep achter het meisje aan, een beetje verward dat ze zo aardig deed. Ze wisten nog maar net elkaars naam. En hoe veel eten had ze dan wel niet bij? Het zou toch raar zijn om eten te delen terwijl je nog maar net genoeg had voor jezelf?

Noa knikte en samen liepen ze naar de palmbomen. Melissa kreunde toen ze zich op het gras neerzette, ze had al bijna de hele ochtend gewandeld. Uit haar rugzak haalde ze een zak brood, een zakmes en een pak sneetjeskaas. Wel wat veel voor één persoon, maar ze nam altijd wat extra mee als ze ging wandelen, voor als er iets gebeurde. Dat was nu maar al te handig. Ze klapte haar zakmes open en sneed de korstjes van de kaas. Die legde ze op haar boterham, en begon er rustig op te kauwen. "Pak maar wat je wil." zei ze tegen Noa.

"Pak maar wat je wil." Aarzelend zakte Noa neer. Ze pakte een boterham en ook maar een snee kaas. Ook al vond ze kaas niet zo heel lekker, maar ze voelde zich er niet zo goed bij om zomaar in Melissa's rugzak te rommelen. Ze nam een hapje en keek rond. Er was niet echt veel te zien, op de opengesneden cactus en de palmbomen na.

Melissa pakte zelf ook een boterham, belegde hem met een snee kaas en stak hem in haar mond. De kaas was al wat warm van de hitte, maar ze had zoveel honger na die hele ochtend stappen dat ze dat niet echt merkte. Een tijdlang zaten ze gewoon zwijgend naast elkaar, zonder iets te zeggen. De zon stond recht boven hen, en herinnerde Melissa eraan dat ze ook nog terug naar huis moest. "Noa?" vroeg ze aarzelend, "Ik moet voor het donker thuis zijn, dus... wil jij nog iets eten? Anders begin ik al met inpakken."