What's up sis? {sam}

Jace zat in zijn kamer wat op zijn gitaar te tokkelen, hij was niet slecht, maar het was ook niet echt een enorm talent te noemen. Hij gooide zijn gitaar uiteindelijk achter zich en stond rechtop uit zijn bed. Langzaam rekte hij zich uit, eerst zijn rug, dan zijn armen en uiteindelijk zijn nek, waardoor enkele blonde krullen voor zijn ogen zakten die hij nonchalant terug naar achteren blies. Hij keek even in de spiegel en daarna naar zijn horloge over enkele uurtjes ging hij uit met wat vrienden. Maar wat kon hij doen in de tussentijd? Hij ging van zijn laptop naar zijn PSP, van zijn tv naar zijn ipod en zo verder tot hij zowat alles in zijn handen had gehad. Hij viel terug op zijn bed en keek weer naar zijn horloge, nog geen uur gepasseerd. Zuchtend stond hij recht, wat kon hij nou nog doen? Uiteindelijk besloot hij om even zijn zusje te gaan plagen en liep naar haar slaapkamer. Hij opende haar deur heel stil en sloop naar binnen tot hij vlak achter haar stond. 'Wat doeee je.' Hij deed Isabella van Phineas en Ferb na en gierde het alvast uit met het beeld dat hij voor zich zag: zijn zusje dat zo hard zou schrikken dat ze viel. Dat zou geniaal zijn dacht Jace vrolijk. Hij vond het altijd wel leuk om Sammie te plagen, niet om haar te kwetsen ofzo, maar gewoon voor de lol.

Sam was op haar kamer aan het studeren. Of beter gezegd, ze zou moeten studeren. In plaats daarvan zat ze kleine tekeningetjes te tekenen op haar map, die intussen al helemaal vol stond. Ze was net bezig aan een erg gedetailleerde tekening van haar leraar met een varkenskop, toen ze opschrok van een stem, vlak achter haar. 'Wat doeee je.' Sam dacht dat ze nog nooit zo hard geschrokken was. Ze veerde recht en stootte een kleine gil uit, maar toen ze achter haar keek en haar broer zag staan, kwam er een boze frons op haar gezicht. 'Laat me niet zo schrikken! Ik ben aan het studeren.' Ondertussen probeerde ze de tekening van haar leraar zo onopvallend mogelijk weg te frommelen. Als haar broer die zag zou hij haar er natuurlijk weer heel de tijd mee plagen.

'Laat me niet zo schrikken! Ik ben aan het studeren.' Zei Sam met een frons. Zijn lach werd minder toen hij zag dat ze iets voor hem weg stook en er verscheen een enorme glimlach van oor tot oor op zijn gezicht toen hij naar het papier keek. 'Wel wel, wat hebben we hier, studeren hé? Laat me is kijken wat je studeert.' Zei hij terwijl hij met een snelle reflex het papiertje van haar afnam. Hij ging snel naar de andere kant van de kamer om het daar open te vouwen. Hij keek haar plagerig aan toen hij zei. 'Oh dus je zit aan het hoofdstuk hoe teken ik mijn leerkracht met een varkenskop, hmm ja die leerstof kan ik me nog wel herinneren. Je haalt zeker een 10, Sammie, het is een waar kunstwerk.' Hij keek naar de tekening en zag dat zijn zusje eigenlijk wel talent had op vlak van tekenen, maar dat ze met dat talent haar leerkracht tekende was geniaal, bedacht Jace met nog steeds zijn stralend witte glimlach om zijn mond en speelse blinkers in zijn ogen.

Jace had het papier gezien, en er verscheen een grote glimlach op zijn gezicht. 'Wel wel, wat hebben we hier, studeren hé? Laat me is kijken wat je studeert.' Sam probeerde het papier achter haar rug te verstoppen, maar haar broer pakte het bliksemsnel af. Hij liep naar een hoek van de kamer en vouwde het papier open. Sam kon wel door de grond zakken van schaamte. Op een plagerige toon zei hij tegen haar: 'Oh dus je zit aan het hoofdstuk hoe teken ik mijn leerkracht met een varkenskop, hmm ja die leerstof kan ik me nog wel herinneren. Je haalt zeker een 10, Sammie, het is een waar kunstwerk.' Sam keek boos naar de grond, kon zij eraan doen dat het zo saai was? 'Die leraar is zoooo vervelend. Ik moest van hem vijf pagina's vol schrijven met "Ik mag niet tekenen tijdens de les." alleen omdat ik misschien een heel klein beetje aan het tekenen was.' mokte ze, en wees woedend naar de drieënhalf beschreven pagina's die op haar bureau lagen. 'Je zegt toch niets tegen mam en pap hé?' vroeg ze opeens aan haar broer. 'Als ze dat horen mag ik een maand niet meer surfen.' Ze keek hem smekend aan. 'Alsjeblieft?'

'Die leraar is zoooo vervelend. Ik moest van hem vijf pagina's vol schrijven met "Ik mag niet tekenen tijdens de les." alleen omdat ik misschien een heel klein beetje aan het tekenen was.' Zei ze terwijl ze naar de pagina's wees en Jace begreep haar, het was al enkele jaren geleden, maar hij had die leerkracht ook gehad en hij kon hem niet uitstaan en zo te horen was hij niet veel verbeterd. 'Je zegt toch niets tegen mam en pap hé?' vroeg ze hem. 'Als ze dat horen mag ik een maand niet meer surfen.' Ze keek hem smekend aan. 'Alsjeblieft?' Jace keek haar aan en zag dat ze het meende. 'Ik wilde vragen wat ik ervoor terug krijg, maar nog een trimester bij die man lijkt me al erg genoeg, trouwens als jij een maand niet mag surfen, wie moet ik dan uitdagen?' Zei hij met een uitdagende glimlach. Hij ging op haar bed zitten en gaf haar de tekening terug. Hij keek van de pagina's, naar haar, naar zijn horloge en terug naar haar. 'Moet ik je anders helpen met taak? Ik heb nog tijd over en weet niets te doen en zo kun je je leuke straf uitschrijven.' Zei hij met op het einde een sarcastische toon bij het woord "Leuke".

'Ik wilde vragen wat ik ervoor terug krijg, maar nog een trimester bij die man lijkt me al erg genoeg, trouwens als jij een maand niet mag surfen, wie moet ik dan uitdagen?' antwoordde haar broer glimlachend. Hij ging op haar bed zitten en gaf het papier met de tekening terug. 'Dankjewel Jace.' zei ze opgelucht. Ze verfrommelde het papier tot een propje en smeet het haar vuilnisbak in. 'Moet ik je anders helpen met taak? Ik heb nog tijd over en weet niets te doen en zo kun je je leuke straf uitschrijven.' Sam staarde haar broer verbaast aan. 'Zou je dat echt willen doen?' vroeg ze verbaasd. Een grote glimlach verscheen op haar gezicht. Ze scheurde een blad van de kladblok af en zocht in haar pennenzak naar een blauwe pen, die ze vervolgens aan Jace gaf. 'Dankje.' zei ze opnieuw. 'Heel af en toe kan je toch eens vriendelijk zijn.' plaagde ze.

'Zou je dat echt willen doen?' vroeg Sam verbaasd, maar er verscheen meteen een glimlach op haar gezicht en al snel kreeg hij pen en papier in zijn handen geduwd. 'Dankje. Heel af en toe kan je toch eens vriendelijk zijn.' Hij keek haar aan en zag de plagerige blik in haar ogen. Hij keek haar "dreigend" aan en boog zich naar haar toe met de stylo onder haar kin. 'Maar als je dat ooit durft rond te vertellen...' Hij deed een gebaar met zijn vinger langs zijn nek en lachte toen terwijl hij begon te schrijven. 'Wat zou je toch moeten doen zonder mij.' Zei hij terwijl hij verder schreef en haar van opzij aankeek en daarna naar buiten naar de golven, wat een zonde dat hij nu niet kon gaan surfen. Hij keek weer op zijn horloge, nog een anderhalf uur en hij had afgesproken met enkele vrienden.

'Maar als je dat ooit durft rond te vertellen...' zei Jace, terwijl hij met zijn vinger langs zijn nek ging. Sam begreep het en lachte met haar grote broer mee. 'Wat zou je toch moeten doen zonder mij.' Ze begonnen allebei aan hun opstel te schrijven, maar na enkele seconden zag Sam Jace al naar buiten staren. Ze volgde zijn blik en zei zuchtend: 'Jammer dat we nu niet kunnen gaan surfen, het is net zo mooi weer.'

'Jammer dat we nu niet kunnen gaan surfen, het is net zo mooi weer.' Zei Sam zuchtend. Jace keek haar aan en voelde zich betrapt. Hij schreef snel verder en antwoordde toen: 'Ja, het is geweldig weer, maar ik kon sowieso niet omdat ik zo weg moet en dit kapsel komt er niet vanzelf.' Na dat laatste schudde hij alsof hij een model was met zijn krullerig goudkleurig haar. 'Misschien mag je straks nog een uurtje surfen van mam?' Probeerde hij haar daarna wat op te vrolijken. Ze waren eigenlijk niet zo heel erg verschillend van karakter. Ze hielden beiden van surfen en niet zo van school en konden altijd wel tegen een grapje. Hij bekeek opnieuw het papier en zag, tot zijn grote verbazing, dat hij al veel meer had geschreven dan dat hij had gedacht. Snel schreef hij de laatste vier zinnen en riep uitbundig terwijl hij de stylo op het papier legde en zijn handen in de lucht stak alsof hij meespeelde aan een spel waarin je iets binnen de zoveel tijd moest toen: 'Klaar!!' Hij lachte triomfantelijk naar zijn zusje.